Autoroute langs Santa Cruz de La Palma, Roque de los Muchachos en Tazacorte

Een belangrijke plaats voor de verovering, met een strand en een rijk historisch erfgoed.

Deze tocht begint op het punt waar de verovering van La Palma door de Kroon van Castilië in de 15e eeuw begon. De haven van Tazacorte, in het westen van het eiland en het indrukwekkende stroomgebied dat vanaf de Caldera de Taburiente naar beneden loopt, is van grote historische betekenis geweest en is de perfecte plek om een route te beginnen of te beëindigen. Als we, zoals in ons geval, de route beginnen, zijn de restaurants en cafés langs het mooie zwarte zandstrand, op het aangrenzende plein en in de vissers- en jachthaven zelf ideaal voor een ontbijt als voorbereiding op de weg omhoog naar het hart van het eiland en vervolgens de weg bergaf naar de hoofdstad, een route die veel van de prachtige contrasten van La Palma laat zien.

In slechts een paar minuten bereiken we vanaf de haven het centrum van Tazacorte via een weg die naar rechts gaat met talloze bananenbomen, een gewas dat veel voorkomt in het westen van het eiland. In het centrum zijn ook talloze cafés te vinden, voor het geval je nog niet ontbeten mocht hebben. Naast het gemeentehuis valt de fontein van San Miguel Arcángel op, met een imposant beeldhouwwerk dat het symbool van de gemeente is geworden. Hoewel dit ogenschijnlijk een voorbarige stop lijkt, is deze meer dan gerechtvaardigd gezien het erfgoed zoals de kerk van San Miguel Arcángel, de eerste die door de veroveraars werd gebouwd. Opmerkelijk is ook de uitnodigende pergola op het plein Plaza de España, perfect om uit te rusten en in de schaduw langs de Sevilliaanse mozaïeken te wandelen. De pleinen Plaza de Doctor Morales, Plaza de Los Pajeros en Plaza de Gómez Felipe, evenals de straten zoals La Cruz, zijn een reden te meer om de motor even uit te zetten.

Een verplichte stop in een plaats met een rijk erfgoed en een oud karakter.

Het eerste dorpje langs deze route vanaf Tazacorte is Argual, waar we de weg nemen die links te zien is. De weg loopt door een gebied met vele scherpe bochten, gaat over het barranco Tenisca en volgt een kronkelend traject, zonder echte problemen voor het verkeer, richting Tijarafe. Alvorens de tweede aanbevolen stop te bereiken, komen we door La Punta, met het aangename uitzicht op de rondom aanwezige groene bananenbomen en de oneindig blauwe oceaan. De weg wordt weer wat rechter tot we El Jesús en de rug van het barranco del Jurado bereiken, waar je het charmante dorpje Tijarafe al kunt zien liggen, de enige plaats op het eiland die haar oude oorspronkelijke naam heeft behouden.

Tijarafe met een duidelijk agrarisch karakter verrast de bezoeker met de parochiekerk van Nuestra Señora de Candelaria, gesticht in 1530 en waaromheen het dorp door de eeuwen heen verder is gegroeid. Het is de enige kerk op het eiland waarvan je de klokkentoren kunt bereiken via een buitentrap. De kerk werd in 1996 uitgeroepen tot Goed van Cultureel Belang (BIC). In het plaatselijke stratenplan valt de calle Adiós op, een heel toepasselijke naam voor een straat die naar de oude begraafplaats leidde.

Ook noemen we het etnografisch museum, de gemeentebibliotheek en de zogenoemde Tuin van de Versadores, een eerbetoon aan de bewoners van La Palma die in de jaren 40 naar Cuba emigreerden op zoek naar een betere toekomst en die later de ‘punto cubano’ naar het eiland brachten, een prachtig geïmproviseerde zang. Het herenhuis van El Barranquito en de kapel van Buen Jesús (1530 en uitgeroepen tot Goed van Cultureel Belang) en andere gebouwen van steen met specie en pannen daken nodigen uit om er langer te blijven.

Een zeer goed bewaard gebleven dorpje dat wereldwijd bekend staat om zijn ‘almendrados’ (amandelkoekjes).

De weg gaat verder met enkele bochten, maar wordt daarna op veel stukken vlakker tot aan het dorp Puntagorda, de volgende stop die we aanbevelen, en het geologische punt waar het eiland verrijst. De weg gaat bergopwaarts en biedt een prachtig uitzicht op de noordwestkust. Voor de landbouw wordt irrigatie toegepast, maar de gewassen op niet-bevloeide terreinen, zoals wijnstokken, tarwe en vooral amandelbomen, beginnen de overhand te krijgen. De amandelen hebben Puntagorda bekendheid gegeven vanwege de heerlijke ‘almendrados’ (amandelkoekjes), vooral in de jaren 40 en 50 van de twintigste eeuw. Dit is reden genoeg voor een kleine omweg en de bewegwijzeringsborden te volgen om naar deze plaats bergafwaarts te rijden.

Vóór deze omweg komen we door plaatsen als Tinizara en Fagundo nadat we bij vijf ravijnbekkens van verschillende diepte naar beneden en weer omhoog zijn gereden. Er is ook de mogelijkheid om andere nabijgelegen dorpjes te bezoeken, zoals El Roque en Pino de la Virgen, dat is vernoemd naar een vereerde dennenboom die verband houdt met het beeld. In een bij uitstek landelijke omgeving, met een groot aanbod aan landelijk toerisme, verbreedt Puntagorda (op 600 meter boven zeeniveau) zich bergafwaarts in talloze straten gescheiden door brede stroken gecultiveerd land en het stratenplan lijkt op de wortels van een grote boom. Deze plaats is een van de best bewaarde van het eiland. Het meest opvallende erfgoed, afgezien van de talloze stenen en houten huizen met daken her en der verspreid, vinden we in het lagergelegen deel van de plaats: de charmante parochiekerk van San Mauro Abad , uitgeroepen tot Goed van Cultureel Belang.

Als eerbetoon aan de overal aanwezige amandelbomen wordt in februari of begin maart het amandelbloesemfestival gehouden, een schouwspel dat het bekijken waard is als je rond deze data op het eiland bent. De klok van de vier seizoenen voor het stadhuis is ook een bezoek en een foto waard. En in Puntagorda lijkt de tijd stil te staan, en niet alleen de auto van de bezoekers.

Een punt van internationaal prestige waar de hemel dichterbij lijkt

Weer terug op de hoofdweg na het bezoek aan Puntagorda volgen we de route over een lang traject waarin de bochten zich lijken te herhalen. De klim naar het midden van het eiland in het noordelijke deel is aangenaam vanwege de frisse lucht, het groen van de dennenbomen in groei, de gebieden waar nog hoogtelandbouw wordt bedreven en de braakliggende delen die uitzicht bieden op het noorden. Na ongeveer een half uur rijden, afhankelijk van hoe snel je bergopwaarts rijdt (voorzichtigheid is geboden als je niet bekend bent met wegen met veel bochten) komen we bij een kruispunt van waaruit we naar het midden van het eiland of bergafwaarts naar het noorden kunnen gaan. De route geeft aan dat je de weg naar rechts moet nemen richting Roque de Los Muchachos en de beroemde astrofysische sterrenwacht die zijn naam draagt.

Om bij de volgende aanbevolen stop te komen, slingert de weg door voortdurende bochten verder, maar het steeds dichter wordende dennenbos maakt veel goed. Vlak voordat we de sterrenwacht bereiken, houden de dennenbomen op en opent zich een grote open ruimte met de markante witte kleur van de gebouwen, een haast mythisch centrum voor wetenschappers en de observatie van het heelal. De sterrenwacht van Roque de los Muchachos (op 2.396 meter boven zeeniveau) is een van de meest gerenommeerde sterrenwachten wereldwijd vanwege de heldere sterrenhemel die 's nachts geobserveerd kan worden. Het is zeker een langere stop waard, of je nu al dan niet thuis bent in de nieuwste theorieën over sterrenstelsels, sterren, oerknal of creationisme. Alleen al iets te weten over hoe deze indrukwekkende telescopen werken, rechtvaardigt een verblijf op het eiland.

Een grandioos geologisch schouwspel dat zich uitstrekt tot aan de Atlantische Oceaan

De astrofysicus staat op een van de randen van de Caldera de Taburiente, een waar geologisch schouwspel dat het enorme hart van een eiland simuleert en dat, vanuit zijn gigantische afmetingen in het centrum van La Palma, in de zee in het westen tot rust komt, precies in de haven van Tazacorte, met een steeds smaller wordend stroomgebied.

Tot aan de Atlantische Oceaan na talloze ravijnen die uitlopen in het hoofdravijn, groene gebieden, oneindige aardse vormen, kleuren, gevarieerde fauna, een zee van wolken, stilte en rust, heel veel rust. Een schouwspel dat deze route in al zijn pracht laat zien vanaf het hoogste gedeelte, en een goede reden om 's ochtends vroeg met de auto op pad te gaan. Digitale camera's maken het nu een stuk gemakkelijker voor degenen die de verleiding niet kunnen weerstaan om met hun vingers te klikken, maar voorheen, in de tijd van de filmrolletjes, was het een troost te wachten op alle afdrukken.

De weg verlengt het schouwspel tot op slechts een paar meter van de afgrond van de caldera. De eerder eindeloze bochten zijn nu aanzienlijk minder en we komen heel dicht bij het Natuurpark Las Nieves, waar het dennenbos opnieuw de overhand krijgt.

De ideale plek om op krachten te komen na een intensieve dag.

De weg bergafwaarts naar de hoofdstad, het einde van de voorgestelde route, loopt door een zeer weelderig dennenbos dat, althans op een lang eerste stuk, de horizon nauwelijks laat zien. Vanuit het dichte groen, ideaal voor een korte stop om even uit te rusten, terug naar de foto's van La Caldera om weer zuivere lucht in te ademen, komen we geleidelijk aan in meer open gebieden die steeds meer van de Atlantische Oceaan en Santa Cruz de La Palma laten zien. De route kenmerkt zich opnieuw zoals gebruikelijk door de vele bochten.

Voordat we de hoofdstad bereiken, rijden we door plaatsen als Los Álamos, gemakkelijk te herkennen aan de twee voetbalvelden in de plaats. Hiervandaan zijn links de stad en haar nauwe binding met de zee, met name bij de haven, goed te herkennen. Een band die voelbaar is op de zeeboulevard en in bezienswaardigheden zoals het zeevaartmuseum, dat een van de schepen nabootst waarin Columbus later bekend werd toen hij Amerika bereikte.

De hoofdstad is de perfecte plek om iets te drinken of te eten in de geplaveide en ongeplaveide straten waar vele gebouwen van grote historische waarde te zien zijn. De renaissance-, barok- en neoklassieke stijl van een groot deel van deze stad, waarin de kerk van El Salvador zich onderscheidt, is een lust voor het oog en een mooie afronding van een intense dag zee, charmante dorpjes met een bijzonder erfgoed, een wereldwijd bekende sterrenwacht, een caldera waarvoor woorden tekortschieten en een verfrissend dennenbos. Een hele tocht.