Gmina ta, położona w południowo-wschodniej części La Palmy, może się poszczycić największą liczbą zarejestrowanych rękodzielników na całej wyspie. Historyczne centrum miasta, tradycje rolnicze, oryginalne uroczystości… Bez wątpienia obowiązkowy przystanek dla każdego odwiedzającego.
Bliżej tradycji La Palmy
Skarbem tego obszaru jest bogata tradycja rękodzielnicza – sztuka, ceramika i tradycyjne techniki hafciarskie są tu najwyższej jakości. Są one tak popularne, że w la Villa de Mazo znajduje się Centro de Exposición y Venta de Artesanía – rękodzielnicze centrum wystawowo-sprzedażowe. Rzemiosło osiąga tu najwyższy poziom za sprawą el Molino de Cerámica.
Kolejną wyróżniającą się tradycją w la Villa de Mazo jest Boże Ciało, czyli Corpus Christi. Początki jego obchodów sięgają 1605 roku, a w roku 1985 uznano je oficjalnie za święto o narodowym znaczeniu turystycznym (Fiesta de Interés Turístico Nacional). Każdej wiosny cała gmina wypełnia się kolorowymi łukami i dywanami przygotowywanymi przez mieszkańców przez długie miesiące, z wykorzystaniem naturalnych materiałów takich jak kwiaty czy mech.
Na zainteresowanych haftem lub obchodami Bożego Ciała czeka tu Museo del Bordado y Corpus Christi ‘Casa Roja’. W dolnej części muzeum można podziwiać rozmaite dokumenty i fotografie związane ze świętem Bożego Ciała. Na górze natomiast znajduje się bogata kolekcja haftów i ażurów, które odgrywają znaczącą rolę w rękodzielnictwie La Palmy. Jest to znakomita okazja, aby zapoznać się z kwintesencją i tożsamością tej gminy, ale też całej wyspy.
Corpus Christi to jednak nie koniec świątecznych obchodów w Mazo. Kolejnym słynnym lokalnym świętem jest tu Borrachito Fogatero. Impreza ta, uznana za atrakcję turystyczną (Bien de Interés Turístico), związana jest z kukłą siedzącą na beczce wina i miotającą petardy. Poza kukłą można też zobaczyć spektakularny pochód Gigantes y Cabezudos („olbrzymów i wielkogłowych”).
Villa de Mazo jest również doskonałym przykładem kultywowania kanaryjskiej tożsamości, zachowanej zarówno w żywych tradycjach, jak i w interesujących obszarach historycznych, takich jak park archeologiczny Cueva de Belmaco, – obowiązkowy punkt wizyty dla każdego, kto chce poznać przeszłość tego regionu i całej wyspy. Znajduje się tu dziesięć naturalnych jaskiń i stanowisko rycin naskalnych, gdzie można podziwiać rozmaite petroglify.
Lokalne smaki
Na wszystkich, którzy chcą posmakować produktów regionalnych i podziwiać lokalne rzemiosło, czeka targ – mercadillo del agricultor. Można na nim znaleźć szeroki wachlarz produktów z La Palmy i z samej Villa de Mazo. Lokalni rolnicy, hodowcy i rękodzielnicy wystawiają tu swoje produkty w każdą sobotę i niedzielę. Po zakupieniu lokalnych produktów warto się udać na spacer po miejskich zaułkach, zwłaszcza po stromej, brukowanej ulicy wiodącej do głównego kościoła.
Niektóre z tych produktów to sery, a konkretnie świeży ser z La Palmy, który może się poszczycić Chronioną Nazwą Pochodzenia i licznymi międzynarodowymi odznaczeniami.
Z kolei dla tych, którzy wolą odpoczywać nad morzem, wybrzeże w la Villa de Mazo skrywa obszar zwany Salemera, zwłaszcza wielkie rozlewisko na samym końcu – fantastyczne miejsce na kąpiele i nurkowanie. Okolice Salemery są doskonałym miejscem na spacery wokół pobliskich kąpielisk, z których wymienić warto El Burro, La Cangrejea czy El Pozo. Tutejsza plaża jest zatoczką pochodzenia wulkanicznego z czarnym piaskiem. Jest to popularne kąpielisko, a wokół rybnych obszarów gromadzą się liczne statki. W pobliżu znajduje się restauracja, w której można się rozsmakować w pysznych, świeżutkich rybach.
Jest to również dobre miejsc na wycieczki piesze i rowerowe. Jedną z najbardziej polecanych tras jest ta biegnąca wzdłuż szlaku GR 130 do sąsiedniej gminy Fuencaliente, a także szlak PR LP 16 aż do el Roque Niquiomo. Łącząc różne szlaki (PR LP 17 i SL VM 125), można dotrzeć do części mitycznego szlaku wulkanów, la Ruta de los Volcanes, ponieważ Villa de Mazo jest jedną z gmin, na terenie których leży park naturalny La Cumbre Vieja. Na miłośników kolarstwa czeka trasa dla ekspertów od el Refugio del Pilar do La Salemera, uważana za wymagającą pod względem fizycznym i technicznym.